21. Pamiętasz nasze pierwsze spotkanie? cz.2 +18

Dla Lucyy i wszystkich zdolnych do logicznego myślenia i empatii...

Violetta

Weszłam pod prysznic, nucąc sobie pod nosem piosenkę Maite Perroni Tu y yo, chociaż ona nijak się miała do sytuacji. Przecież w końcu my z Leonem właśnie się zeszliśmy, a May śpiewa, że „Ty i ja już nie”. Jednak nic na to nie poradzę, że w tym momencie akurat ta melodia mi się nasunęła. Pewnie chodzi o samo to „Ty i ja”. My. Jak to cudownie brzmi. Nigdy nie myślałam, że kiedykolwiek będę równie szczęśliwa. Zwłaszcza po śmierci mojej rodziny.

Puściłam wodę i odczekałam aż zleci ta zimna, by ciepłą zmoczyć swoje ciało i opłukać je z resztek włosków, po czym sięgnęłam po truskawkowy żel pod prysznic i nalałam go trochę na swoje drobne dłonie, po czym namydliłam swoje ciało, a po pomieszczeniu rozpłynął się zapach płynu. Przymknęłam oczy, pozwalając odpłynąć swojej duszy do tylko mi znanej krainy. Zastanawiałam się jak to będzie, czy nie wycofam się w ostatniej chwili, czy na pewno jestem na to gotowa. Nie chciałam rozczarować Leona, nie zasłużył na to.

Po dłuższej chwili wyszłam spod prysznica i osuszyłam swoje ciało brązowym ręcznikiem, po czym sięgnęłam do toaletki, skąd wzięłam granatową tubkę z balsamem firmy Yves Rocher o zapachu czarnych owoców i wsmarowałam odpowiednią ilość w swoje ciało. Pomieszczenie wypełniło się intensywnym zapachem czarnych jagód i innych owoców, które wraz z innymi składnikami tworzyły aksamitną konsystencję, służącą do nawilżania ciała. Odłożyłam tubkę na miejsce, po czym podeszłam do pralki, na której zaraz po wejściu do łazienki położyłam czarną, koronkową koszulkę nocną z czerwonymi wstawkami. Lara, wybrała ją specjalnie na tę okazję, o czym oczywiście mnie poinformowała.

- Będziesz wyglądała w niej bosko, podkreśli Twoje kształty, figurę i nada Ci dodatkowej zmysłowości. – Odtworzyłam sobie w głowie jej słowa, uśmiechając się mimowolnie. Szybko wciągnęłam na siebie koronkowe bokserki do kompletu, bowiem na stringi nie dałam się namówić, sądząc, że są one niewygodne, więc dziewczyna poszukała mi takiego kompletu, w którym były bokserki, a następnie wciągnęłam na siebie koszulkę. Musiałam przyznać jej rację. Wyglądałam seksownie i ponętnie. I po cichu liczyłam, że Leon stwierdzi tak samo.

Podeszłam do lustra, sięgając jednocześnie po szczotkę do włosów i szczoteczkę do zębów, po czym jakimś cudem nałożyłam na nią pastę i zaczęłam szorować swoje siekacze, trzonowce, rozdrabniacze i jakie ja tam mam jeszcze zęby. To nigdy nie było moją mocną stroną, jednocześnie drugą ręką rozczesywałam swoje długie, choć już nie tak bardzo, jak jeszcze niedawno włosy. Kilka minut później odłożyłam szczotkę na zlewozmywak i dokończyłam szczotkowanie zębów, by na samym końcu podkreślić kredką i tuszem oczy oraz przejechać usta błyszczykiem. Pochowałam kosmetyki i spojrzałam na swoje odbicie. Uśmiechnęłam się sama do siebie, stwierdzając, że wyglądam obłędnie, po czym zdjęłam ze srebrnego wieszaka, znajdującego się na drzwiach szlafrok, aby chociaż tymczasowo przesłonić swój wygląd. Wstydziłam się, to było pewne. Jeszcze nigdy w życiu tak się nie szykowałam do mężczyzny. Nie wspominając o tym, że tym mężczyzną był sam Leon Verdas. Zanim opuściłam łazienkę, wzięłam jeden głęboki oddech.

Oczywiście, nie mogło być inaczej, bo byłoby za kolorowo i spotkałam Leośka, który właśnie wchodził do sypialni z dwoma kieliszkami i winem, które zapewne musiał kupić wcześniej, bowiem nie sądziłam, aby znalazł tego typu trunek w moim domu. Nie należało bowiem to do alkoholów tanich, więc z pewnością nie należało to do mnie. Spojrzałam na butelkę z niemym pytaniem.

- Jak poszłaś się myć wziąłem ją na dół i włożyłem na chwilę do zamrażalnika, aby się nieco schłodziło – wyjaśnił, cofając się w moją stronę. Niepewnie uniosłam twarz znad ciemnej butelki i spojrzałam mu w oczy. – Malowałaś się? – Przyjrzał mi się uważnie, podchodząc jeszcze bliżej. Odruchowo sięgnęłam do troków i związałam je mocniej. – Spokojnie. Nie zrobię Ci przecież krzywdy – zaoponował szybko.

- Wiem – uśmiechnęłam się nieznacznie. – Nigdy bym Cię nie osądziła o to, że mógłbyś mnie w ten sposób skrzywdzić. Nie po tym wszystkim. – Wyjaśniłam, podchodząc bliżej. Stanęłam na paluszkach i ucałowałam jego policzek. – Tylko trochę. Chciałam dla Ciebie dobrze wyglądać, bo nie mam ochoty jeszcze iść spać. Wystarczająco się na mnie napatrzyłeś, kiedy byłam jeszcze nieatrakcyjna – odparłam niepewnie, nie chcąc go niczym urazić. – Daj mi to i leć się myć. Nie chcę tracić czasu. – Przygryzłam zadziornie wargę. Po chwili poczułam jego palce, które uwalniają moje usta spod moich zębów i widziałam jego roziskrzone oczy. Pokręcił głową.

- Nie kuś mnie. Jestem tylko facetem – roześmiał się. – Właściwie to myłem się jeszcze u Lary, więc wystarczy, że przebiorę się w piżamę. A to mogę zrobić za chwilę. Najpierw możemy trochę razem poleżeć, co Ty na to? – Nie odpowiedziałam tylko go minęłam i ruchem ręki zawołałam go do sypialni.

Leon

Uśmiechnąłem się pod nosem, idąc za nią. Nawet w tym długim, kremowym szlafroku wyglądała kusząco, chociaż nie jestem pewien, czy nie było to spowodowane tym, iż wiedziałem jak wygląda nawet nago. Pamiętam, jak zobaczyłem ją w negliżu po tym, jak została zgwałcona. I chociaż było widać, że cierpi, to nie dało się przeoczyć tego, że jest piękną kobietą tylko po prostu niezadbaną.

Położyłem wszystko, co trzymałem w rękach na biurku i otworzyłem butelkę, czując na sobie wzrok ukochanej kobiety. Nim rozlałem wino do kieliszków spojrzałem na nią z delikatnym uśmiechem.

- Zdejmij ten szlafrok i wskakuj do łóżka, ja może jednak pójdę się przebrać, abym potem nie musiał wypuszczać Cię z ramion na czas dłuższy niż ten, który będzie potrzebny, aby nalać kolejne kieliszki procentów. – Mruknąłem pod nosem, patrząc na kieliszki, wypełniające się czerwoną cieczą, aby nie wlać jej za dużo. I właśnie wtedy usłyszałem odgłos opadającego materiału na ziemię. Z uśmiechem spojrzałem na nią i po chwili przeniosłem wzrok na biurko, aby wziąć kieliszki i podać jej jednego z nich. Ale zaraz! Spojrzałem na nią jeszcze raz i zaniemówiłem. – Co… Czy Ty… –  Nie wiedziałem, jak odpowiednio dobrać słowa. Zatkało mnie i nie byłem w stanie teraz racjonalnie myśleć – wow – wykrztusiłem w końcu, nadal nie ruszając się z miejsca.

- Nie idź – usłyszałem jej cichy, niepewny głosik i spostrzegłem, że powoli się do mnie zbliża. Ja sam w dalszym ciągu nie potrafiłem nic ze sobą zrobić. Nie byłem w stanie nawet ruszyć w jej stronę, z komplementować ją, nic!  - Powiedz coś – poprosiła, stojąc już przede mną, a ja nadal stałem jak taki słup i nie wiedziałem, co począć. Dopiero kiedy spuściła głowę i zaczęła się wycofywać opamiętałem się i chwyciłem jej rękę, zatrzymując ją.

- Chyba oboje musimy wypić na odwagę – szepnąłem, starając się, aby mój głos nie zadrżał. Obróciłem ją ku sobie i podałem jej kieliszek, biorąc jednocześnie do ręki swój. – Za nas. Za naszą przyszłość – wykrztusiłem. Powtórzyła moje słowa i zanurzyła swoje usta w czerwonej, półsłodkiej cieczy. Nie miałem pojęcia, czy zrobiła to zwyczajnie, czy w tak ponętny sposób, ale w każdym bądź razie moje ciało zadziałało na tę drobnostkę, jak na niewyobrażalną przyjemność. Szybko wypiłem całą zawartość swojej szklaneczki i ją odstawiłem, obserwując ją dokładnie. – Wyglądasz zjawiskowo – przyznałem w końcu. – Jak mam niby trzymać ręce przy sobie? – Spytałem, chcąc być z nią zupełnie szczery. Widziałem jej uśmiech, kiedy odstawiała kieliszek i niezbyt pewnie spojrzała mi w oczy.

- Nie rób tego. Ten wieczór należy do nas – szepnęła i ja wiedziałem, że pomimo tego, co mówi nie jest pewna, czy tego chce. Wciąż się bała, ale mi ufała i chciała to zrobić, obawiała się tylko bólu, a ja się wcale jej nie dziwiłem, bowiem, nie łudźmy się, ale jej dotychczasowe życie seksualne nie należało do miłych.

- Jeżeli coś zrobię nie tak, jeżeli stwierdzisz, że jednak dzisiaj nie, to powiedz mi o tym od razu – szepnąłem i zniwelowałem dzielącą nas odległość do minimum, po czym bez zbędnych ceregieli wpiłem się w jej usta.

Wciąż nie do końca wierzyłem, że ponownie mogłem całować jej usta. Chciałem w tej drobnej pieszczocie przekazać jej całą moją dotychczasową tęsknotę, złość na nią i na siebie, za to, co się stało, ale przede wszystkim chciałem przekazać jej moją miłość. Chciałem, aby nie miała, co do niej żadnych wątpliwości.

+18, czytasz na własną odpowiedzialność

Doskonale poczułem moment, kiedy zesztywniała, czując moje usta na jej szyi.  Sam przerwałem, kiedy to odczułem i spojrzałem jej w oczy, chcąc upewnić się, że wszystko jest w porządku. Ku mojej udręce nie patrzyła na mnie, ale w podłogę. Odczekałem chwilę i w momencie, kiedy chciałem pytać, czy aby na pewno wszystko jest w porządku jej dłonie się uniosły i powoli zaczęły odpinać guziki mojej koszuli. Uśmiechnąłem się nieznacznie, ale wciąż czekałem aż na mnie spojrzy. Nie chciałem robić nic wbrew jej woli.

- Vilu – mruknąłem w końcu, nie mogąc znieść dłużej tego milczenia. W tej chwili była mi obca i przerażało mnie to uczucie. Przecież ja jej nie chciałem skrzywdzić, nie chciałem robić niczego wbrew jej woli. Zadrżałem i przymknąłem oczy, kiedy jej delikatne dłonie wsunęły się pod rozpiętą koszulę i dotknęły mojego nagiego torsu, zsuwając z ramion niepotrzebny skrawek materiału.

- Zamknij się, Verdas i kontynuuj – mruknęła z delikatnie wyczuwalnym rozbawieniem i w końcu spojrzała mi w oczy. Pochyliłem się, aby złożyć na jej ustach słodki, ale żarliwy pocałunek, jednak przewidując mój ruch, odsunęła głowę, spuszczając ją w dół, co spowodowało, że musnąłem jej włosy. Powoli i dokładnie okrążyła mój sutek swoim językiem, sprawiając, że na moim ciele pojawiła się gęsia skórka, a ja mimowolnie zamruczałem. To samo zrobiła z drugą brodawką, a na samym końcu przygryzła najpierw jedną, a potem drugą.

Nim zdążyłem w jakikolwiek sposób zareagować, uklękła i zabrała się za rozpinanie mojego rozporka, po czym zsunęła granatowe dżinsy w dół i cierpliwie czekała aż z nich wyjdę. Spodziewałem się, że chce teraz zdjąć ze mnie bokserki, ale widząc zawahanie w jej czynach, chwyciłem ją za ramiona i podciągnąłem w górę, składając na jej ustach słodki pocałunek. Przyciągnąłem jej wiotkie ciało do siebie i uniosłem ją w górę, otaczając się jej nogami w pasie. Powoli pokonałem odległość dzielącą nas od łóżka, nieustannie całując jej słodkie wargi. Zanim położyłem ją na satynowej pościeli wsunąłem dłonie pod jej koszulkę i pociągnąłem ją w górę, dotykając jej nagiego, aksamitnego ciała. Zadrżała pod moim dotykiem, a ja przystopowałem tylko na chwilę, aby się upewnić, czy wszystko jest w porządku. Upewniwszy się, że wszystko gra odrzuciłem jej piżamkę gdzieś za siebie i położyłem ją na miękkim posłaniu, po czym zająłem się jej biustem. Tak, jak ona zrobiła to mnie, obtoczyłem najpierw jeden, a potem drugi sutek językiem, przygryzając je delikatnie i ssąc od czasu do czasu. Jej zwinne, aczkolwiek wciąż niepewne ręce wsunęły się pod czarne, przylegające bokserki, dotykając moich pośladków. W tym momencie uświadomiłem sobie, że nie mam prezerwatyw.

- Nie mam gumek – mruknąłem zażenowany, spodziewając się, że tym stwierdzeniem zakończę wszystko. Było jeszcze za wcześnie na dziecko i oboje o tym wiedzieliśmy.

- Nie przestawaj, będzie dobrze – odparła, patrząc mi w oczy i posyłając mi piękny uśmiech. W tym momencie to ona miała więcej wiary w to wszystko niż ja. Tym wszystkim sprawiła, że przestałem się martwić i wróciłem do pieszczot jej ciała, sprawnymi dłońmi ściągając jej koronkowe majteczki. Zsunąłem się niżej, aby zająć się jej muszelką. Delikatnie ją ucałowałem i wsunąłem w nią język. Niemal w tym samym momencie mruknęła z rozkoszy i wplątała rękę w moje włosy, a swoje nogi ułożyła na moich plecach. Pieściłem ją powoli, nie chcąc jej przestraszyć, a także pragnąc przedłużyć tę chwilę. Nie miałem zamiaru dopuścić do tego, aby ona zabawiała się też mną. Dzisiaj to ona była Królową i to jej należało się wszystko to, co najlepsze. Po kilku minutach zsunąłem swoje bokserki, ułożyłem się odpowiednio i powoli się w nią wsunąłem. W pomieszczeniu dało się wtedy usłyszeć cichy jęk rozkoszy, który z czasem przerodził się w głośniejszy, aż w końcu dało się wyczuć, że przebywający tu ludzie nie próżnują.

Koniec +18

***

Po wszystkim leżeliśmy wtuleni w siebie, wspominając stare i dobre czasy, kiedy byliśmy beztroskimi nastolatkami. Opowiadaliśmy sobie nawzajem o sobie, skradając od czasu do czasu pocałunki drugiej osobie. Byłem szczęśliwy i po tańczących iskierkach w oczach ukochanej mogłem stwierdzić, że i Castillo niczego nie żałuje, co sprawiało, że byłem w niebie. Nie da się opisać słowami dzisiejszego dnia. To jak cud, który się nie zdarza często. Jestem szczęściarzem.

- Pamiętasz, kiedy po raz pierwszy się spotkaliśmy? – Spytała w pewnym momencie. Oczywiście, że to pamiętałem, chociaż nie byłem dumny z tamtych czasów i wolałem o tym zapomnieć. Wtedy wykorzystywałem dziewczyny, zmieniałem je jak rękawiczki, jeszcze częściej niż robiłem to niedawno, zanim się związałem z Violką. Byłem gówniarzem, który nic nie robił sobie z uczuć innych. Liczyłem się tylko ja.

- Oczywiście, że pamiętam. To było w szkole, dwa lata temu. Poznali nas Fran i Marco, którzy się spotykali. – Odpowiedziałem niepewnie, nie wiedząc, dokąd to zmierza.

- Już od wtedy jestem w Tobie zakochana – przyznała szeptem, uśmiechając się delikatnie. Zamilkłem, bo nie wiedziałem, co jej powiedzieć. Przecież nie powiem jej, że wtedy się z niej nabijałem. Podejrzewam, że sama zdaje sobie z tego sprawę, być może nawet powiedziała jej o tym Francesca, ale ja jej teraz tego nie przypomnę, nie po tym, co się właśnie stało i nie teraz, kiedy w końcu zaczyna się układać.

- Zostaniesz moją żoną? – Wypaliłem nagle, nie zastanawiając się nad konsekwencjami tego kroku. Teoretycznie nawet tego nie planowałem, nie mam pierścionka, ani nic, ale… Chcę z nią spędzić resztę życia. Niepewnie spojrzałem na nią i powtórzyłem pytanie – Kochanie, czy zostaniesz moją żoną?

~*~

Wiem, że mam małe opóźnienie, bo miało być wczoraj, ale zdecydowanie lepiej mi się pisze po nocach, więc wyszło jak wyszło. :)

Nie wiem kiedy kolejny, postaram się za 2 tygodnie, ale nic nie obiecuję.

egzaminy mam zdane, średnia mi wyszła jakieś 65-67%, więc nie jestem z siebie aż tak zadowolona.

Studiuję finanse i rachunkowość, odpowiadając na pytanie.

Tak wiem, zrąbałam +18 i calusieńką końcówkę. W pewnym momencie korciło mnie, aby zacząć od nowa, ale czekaliście tyle, że już nie chciałam Wam tego robić. Następny rozdział będzie lepszy, obiecuję :D

Co do samej sceny +18 to jak zauważyliście nie jest ona rozpisana, gdyż doszłam do wniosku, że i tak pewnie większość to przeczyta. a nie chcę nikogo zgorszyć. ;) No i jakoś nie miałam na nią aż takiego pomysłu, nie wyszła mi początkowa wizja. Może innym razem będzie więcej na ten temat, zobaczymy ;)

Pozdrawiam, śpijcie dobrze,

Candy.