00. Prolog

Życzę miłej lektury. :)

Cześć! Nazywam się Violetta Castillo i jestem dwudziestoczteroletnią mieszkanką Buenos Aires. Nie należę do osób wysokich, ale do niskich też nie. Nie przejmuje się modą, co może wydawać się dziwne, gdyż jutro mam rozmowę kwalifikacyjną w jednej z firm zajmującą się tą właśnie dziedziną. Zostałam sama. Mama zmarła przy porodzie mojej młodszej siostry. Miałam wtedy jedenaście lat. Tymczasem ona wraz z ojcem zginęli w wypadku samochodowym spowodowanym przez jakiegoś pijanego kierowcę. To było jakiś rok temu. Mam jedną przyjaciółkę, Fran. I ona jest tak naprawdę jedyną chodzącą wśród żywych bliską mi osobą. To dzięki niej idę na tę rozmowę. Nie wiem, co bym bez niej zrobiła.

Uwielbiam śpiewać. Ukończyłam dwa kierunki na studiach. Każdy z wyróżnieniem. Pierwszym były studia muzyczne, bo to zawsze było moją pasją, drugie to zarządzanie z elementami ekonomii. Zdziwieni? Ekonomia była przedmiotem dodatkowym, wybranym przeze mnie. Uwielbiam liczyć. Dziwne co nie? Łączyć sztukę z matematyką. Ale taka właśnie jestem. Ponadto władam biegle 4 językami. Hiszpańskim, co jest oczywiste, angielskim, włoskim i niemieckim. Dodatkowo uczęszczałam na kurs języka polskiego. Zawsze intrygowały mnie te ich „miękkie głoski typu ć, ź,  ń”.

***

Jestem Leon. Mam dwadzieścia dziewięć lat i należę do mega przystojnych osób i mega skromnych, jak można się zorientować. Jestem prezesem firmy VerdasCorporation, mam narzeczoną, Larę i przyjaciela – Marco, który jest szczęśliwym mężem Francesci, która pracuje w mojej firmie. Moim wrogiem publicznym numer jeden jest Diego. Przyjaźni się on z Larą, a w firmie zajmuje się finansami. Zrobi wszystko by mnie pogrążyć i przejąć firmę. Muszę na niego uważać, bo donosi o moich wybrykach mojej ‘ukochanej’. Nie należę do osób wiernych, ale się staram. Gitara to moje życie, często gram, śpiewam i imprezuje w wolnych chwilach. Czemu zdradzam? Bo Lara nigdy nie ma czasu, no chyba, żeby wyjść na miasto i się pokazać. I wcale nie szukam dla siebie usprawiedliwienia… A może jednak?

***

Dwa różne światy, pozornie nie mają szans na połączenie. Jednak co się wydarzy kiedy panna Castillo przekroczy próg firmy VerdasCorporation? Czy wieczny Casanova ponownie zarzuci swe sieci? A jeśli tak to czy uda mu się przebić przez skorupę potencjalnej asystentki?

No to zaczynamy.

Prolog jest króciutki, ale taki miał być. Nie chcę za dużo zdradzać. I tak wiecie, że to ma być historia Leonetty, więc domyślacie się, że Leonowi się uda. Ale reszta na razie jest tajemnicą. I niech zostanie aż do końca :D Chociaż po części.

Uzupełniłam bohaterów. :)

Nie przedłużam. Trzymajcie się.

Candy.